پرسش و پاسخ با گلرخ ایرایی با مدیریت راحله طارانی؛ موضوع “شرایط حاکم بر زندان زنان”

برنامه پرسش و پاسخ با حضور گلرخ ایرایی به مدیریت خانم طارانی ضبط شده است.

 

این جلسات هر جمعه ساعت ۹ شب به وقت ایران به طور موازی در بیش از ده گروه و کانال تلگرامی از جمله گروه حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی و کانال تریبون سرزمین من (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) برگزار می‌شوند.

گلرخ ایرایی، کنشگر سیاسی و زندانی سیاسی سابق و همچنین همسر آرش صادقی است. خانم سال‌هاست در عرصه سیاسی و حقوق بشری ایران در تلاش و مبارزه علیه استبداد حاکم است. او و همسرش در پرونده‌ای مشترک با احکام سنگین مواجه شدند. خانم ایرایی اخیرا پس اتهام ایام محکومیت از زندان آزاد شد. پس از آزادی مجددا با دسیسه‌های امنیتی مواجه شد و سه سال ۶ ماه زندان علیه وی صادر شد.

ابتدای این برنامه با سخنان راحله طارانی آغاز شد. خانم طارانی با اشاره‌های کوتاه به وقایع تلخ اخیر در ایران از جمله، صدور احکام سنگین علیه فعالان کارگری، خودسوزی دختر آبی و … تریبون را به خانم گلرخ ایرایی سپرد.

گلرخ ایرایی در این برنامه قصد دارد تا به مشکلات حاد در زندان‌های زنان اشاره کند؛ عمده سخنان وی در خصوص زندان قرچک است.

او اکثریت زندانیان ایرانی را قربانیان سیستم فعلی کشور می‌داند و بزهکاری افراد را ناشی از بی تدبیری حکومت معرفی می‌کند.

همچنین وی تاکید دارد  که مرزی بین جنسیت نباید تعیین شود و به مشکلات زندانیان مرد نیز می‌پردازد.

 

 

لینک ویدئو در انتهای مطلب درج شده است.

پرسش‌های مطرح شده توسط مخاطبین به شرح ذیل است.

آیا در زندان افرادی هستند که بلاتکلیف باشند و مدت‌ها منتظر دادگاه باشند و اجازهٔ گرفتن وکیل نداشته باشند؟ یا اجازهٔ ملاقات با خانواده را ندارند؟ و چقدر اتهام این افراد جنبهٔ سیاسی و امنیتی دارد؟ آیا حتیٰ یک نفر را دیده‌اید که اتهام و جرمش در رابطه با پرونده فساد مالی کلان بوده باشد؟

من در یک قدمی زندان هستم – بگید چکار کنم تا درصورت رفتنم به زندان با این فضا کنار بیایم این را به این دلیل میپرسم چون بازپرسم بشدت من را از زندان ترسانده است.

زنان زندانی به لحاظ نوع جرم منتسب به چند گروه قابل تقسیم هستند از نظر شما کدام بخش از آنها اصولا نباید مجرم محسوب بشوند و یا حداقل نباید زندانی بشوند و چرا؟

آیا زندانیان سیاسی با زندانیان عادی در یک جا قرار میگیرند؟ اگر بله ، آیا زندانیان سیاسی به این اعتراض نمیکنند؟ آیا اصولا این امر غیر قانونی نیست؟.

آیا تفاوتی در برخورد مسئولین زندان بین زندانیان سیاسی ودیگر زندانیان از هر نوع آن وجود دارد؟ آیا امکان استفاده از تلفن همراه برای زندانیان سیاسی وجود دارد؟

اشاره ای هم به قیمت های نجومی و بی کیفیت اجناس فروشگاه زندان بکنید

لطفاً توضیحی در مورد مناسبات زندانیان سیاسی با گرایشات مختلف هم داشته باشید.

خواسته زنان ایران چیست؟ اولویت بندی برای خواسته های جامعه ایران ( زن و مرد و قشرهای مختلف ) باعث چه مشکلی در دستیابی به آنها می‌شود؟

آیا جرم بانوان نصف آقایان نیست مگر نه اینکه ارث زن نیمی از مردان هست در مورد زندانی و حکم و حدی که برای بانوان در نظر میگیرند نصف نمیشه مثلا دوماه زندان بشه یک ماه؟

لطفا در مورد ملاقاتهای حضوری توضیح دهید هر چند بار در ماه صورت میگیرد و مواد غذایی که ملاقاتی برای زندانیان می آورند به دستشان میرسد؟

چرا تلفن های زندانیان به بستگان قطع میشود این برای تنبیه است ؟

از وضعیت آرش صادقی عزیز و سهیل عربی لطفا توضیح دهید

دلیل اینکه زندانیان سیاسی با زندانیان عادی در زندان ها تفکیک نمی‌شوند چیست؟

آیا زندانیان امکان کار در کارگاهها را دارند، چه کارهایی؟ آیا دستمزد هم پرداخت می شود؟

مرتضوی با دو سوم گذراندن زندان آزاد میشود ولی علی نظری با ۲۳ سال زندان هنوز در زندان چرا رسیدگی نمیشه آیا حمایتها و بیانیه ها در حمایت از زندانیان چه در خارج کشور چه در داخل هیچ تاثیری دارد یا خیر؟

آیا مدیران، بازجویان و نگهبانان مرد هم در زندانهای زنان هستند؟ آیا شما با آنها برخورد داشتید؟

آیا بازرسانی برای رسیدگی به وضع زندانها مراجعه میکنند؟ ‌آیا بازرسی و رسیدگی می شود؟

شما برای زنانی که برای اولین بار بازداشت میشوند چه پیشنهاد می کنید

آیا زندانیان عادی تحت تاثیر شخصیت زندانیان سیاسی قرار می گیرند؟ بجز افراد محدودی که به زندانیان سیاسی عمدا اسیب میرسانند رابطه بقیه چگونه هست؟

اولین توقعی که یک بازداشتی و بعدها یک زندانی زن از نیروهای سیاسی از خارج زندان دارد چی هست؟

آیا امکان ملاقات حضوری بین دو زوج زندانی وجود دارد؟ مثلاََ برای خود شما و آرش عزیز. بخصوص با توجه به بیماری آرش.

آیا یک زندانی سیاسی از اخبار حمایتی که در بیرون از زندانیان صورت می گیرد با اطلاع میشوند؟

خانم ایرایی، در فروشگاه زندان چه چیزهایی به فروش میرسد و قیمت ان چه تفاوتی با بیرون از زندان دارد؟

رفیق برگزار کننده برنامه و میهمان محترم برنامه با شما موافق هستم که زندان سخت هست و معمولا کسانی که قدم به مسیر دشوار مبارزه اجتماعی می گذارند تا حدودی با دشواری راه آشنایی دارند. آیا فکر نمی کنید طرح مسئله با شیوه مهمان برنامه باعث گسترش ترس در نیروهای جوان کشور خواهد بود.

من به عنوان نیرویی که ماه ها انفرادی و زندان و همچنین بازجویی در اوین و کمیته مشترک ضدخرابکاری (زندان توحید) در سالهای ۶۰ را تحمل نمودم، به خاطر ترس نمی گویم، بعد از اعدام‌های سال ۶۷ مدتها گرد مرگ در فضای کشور حکمرانی می‌کرد و امروز تصور میکنم اجتماع به تزریق نیروی مقاومت و روحیه دارد. آیا طرح سختی های زندان کمک به خواسته رژیم در جهت گسترش ترس بیشتر نیست، چنانچه اشتباه می کنم توضیح دهید.

شما در متنی که قبلا منتشر کرده بودید مشخصا عنوان کردید که زندانبان امروز فرق اساسی با زندانبانان دهه ۶۰ یا اوایل انقلاب دارند، این زندان بانان دیگر عقاید ایدئولوژیک ندارند، لطفا در این باره کمی توضیح دهید.

آیا زندانیان را وادار میکنند که نماز بخوانند یا در مراسم مذهبی شرکت کنند؟

در زندان استان مرکزی کودکان خردسال همون غذای بی کیفیتی را میخورند که بزرگترها. آیا زندان اوین هم وضع به همین منوال است؟

لطفا در مورد زندان تعلیقی و تعزیری توضیح دهید فرقشان چیست”

بازجویی و ابزار بازجویی با چه روشی انجام می شود، آیا کلمه فشار را که استفاده می کنید، معنی آن برخورد فیزیکی در حد ضرب و شتم است یا از کابل و آویزان کردن فرد زندانی در مراحل بازجویی استفاده می کنند؟

آیا امکان دست یافتن بیشتر از وضعیت زندانیان عزیز و بی گناهی و چگونگی رسیدگی ناعادلانه و نحوه برخورد مسئولین زندان با ایشان هست؟ لطفًا بصورت مختصر و سربسته بفرمایید و از وارد شدن به جزئیات و پرداختن به نحوهٔ آن پرهیز کنید (در صورت صلاحدید خودتان) برای آگاهی بیشتر مردم از اوضاع جوانانشان در زندان. آیا اجازهٔ ورود خبرنگاران آزاد را برای پرسش می‌دهند؟ ممنون. موفق باشید.

آرش به نوعی نماد مقاومت زندانیان سیاسی هست و شخص شما هم تجربه زندان داشتید. با یکی از عزیزان زندانی که صحبت می‌کردم و پرسیدم چه جوری میشه تحمل کرد شکنجه های بازجویان زندان را. در پاسخ گفت هدف بازجو شکستن زندانی هست به هر طریقی و بیشتر با شکنجه های روحی و روانی اینکار را میکنند و این بزرگوار میگفت که برای مقابله با این کار باید وانمود کنی که شکنجه ها روت تاثیر نداره.

وضعیت زندانها جوریه که مردم ترس و واهمه دارند از شنیدن اسم زندان و شاید این عاملی باشه برای جلوگیری از اقدامات و مبارزات عملی یا مدنی.راهکار و پیشنهاد شما چیه برای این موضوع و اگر کار به زندان کشید چه جوری از پس شکنجه ها بربیایم و تحمل کنیم؟

در صحبت گفتید اگر کسی توان مقاومت ندارد و نمی تواند مقاومت کند در مبارزات شرکت نکند آیا اشخاصی که به مصاحبه تلویزیونی وادار می شوند نیز جزّ این افراد به حساب میاورید؟

آیا خرید و فروش مواد مخدر در زندان وجود دارد؟

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

پنج × پنج =