یدی بلدی؛ راه قدس از کربلا نگذشت، اما راه کربلا از سرپل ذهاب فقرزده می‌گذرد

یداله بلدی-کژال دختر ۹ ساله اهل سرپل ذهاب، درحالی‌که خواهر ۵ ساله‌اش روژان را در آغوش گرفته، با حسرت و چشمانی اشک‌بار به کاروان‌های زیادی می‌نگرد، که ضریح‌های ساخته شده از طلا و محموله‌های حاوی مصالح ساختمانی، فرش‌های بزرگ، مواد خوراکی، آب آشامیدنی، دارو و دیگر لوازم بهداشتی و آمبولانس‌های متعدد را به شهرهای مذهبی عراق حمل می‌کنند. کژال در زلزله سال گذشته پدر و مادر جوانش را از دست داده، و باخواهرش تحت سرپرستی عمویش، در یک چادر زندگی می‌کنند، کژال و روژان و دیگر همشهریان‌شان دیرگاهی‌است که از فقر و محرومیت و تبعیض رنج می‌برند و‌ پس از زلزله، شرایط زیستی آنان به‌مراتب فلاکت‌بارتر شده است.

در ۴۰ سال گذشته، تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، مردم این منطقه انواع و اقسام محرومیت‌ها و تبعیض‌ها را تحمل کرده‌اند، بدیهی‌است که بعضی مشکلات مردم محروم سرپل‌ذهاب در تمام عرصه‌ها با دیگر مناطق محروم مشترک است، اما در بعضی عرصه‌ها دارای مشکلات مضاعف هستند که می‌توان، آن‌را با بلوچستان فقیر و عقب مانده مقایسه کرد.

مشکلات و رنج‌های مردم سرپل ذهاب را می‌توان در نکات زیر برشمرد:

یکم: مردم سرپل‌ذهاب پیروآیین یارسان یا اهل حق هستند، جمهوری اسلامی در آغاز افزون بر سرکوب احزاب و سازمان‌های سیاسی، مذاهب غیر رسمی را نیز مورد سرکوب قرار داد، از این‌رو آیین بهایی و یارسان مورد آزار و ایذا قرار گرفتند، رژیم تلاش می‌کرد تا از برگزاری مراسم آیین یارسان جلوگیری کند و آنانرا به اجبار به شرکت در مساجد و مراسم محرم وا دارد، اما بدیهی‌است هرگاه هویت و فرهنگ یک قوم یا آیین مورد سر کوب و تبعیض قرار گیرد، برای حفظ هویت خود مقاومت می‌کنند، از اینرو تلاش رژیم برای تحمیل باورهای خود به پیروان یارسان به شکست انجامید، از مراسم اصلی یارسان که رژیم موسیقی ستیز آنرا بر نمی‌تابد، نواختن تنبور و خواندن اشعار مذهبی است: که آنرا کلام می‌نامند، هنگام برگزاری مراسم مذهبی در عبادتگاه که جم خانه نام دارد، زن و مرد و کودک و بزرگسال در کنار یکدیگر تنبور می‌نوازند و سرودهای کلام یا اشعار عرفانی را می‌خوانند.

دوم: درجنگ ویرانگر، حکومت‌های جمهوری اسلامی و عراق، پس از استان خوزستان مردم سرپل ذهاب و شهرها و روستاهای اطراف، بیشترین میزان کشته‌ها، ویرانی‌ها، اسرا و جنگ زدگان را داشتند، شهرهای قصرشیرین، کرند و سرپل ذهاب به ویرانه تبدیل شدند و عده زیادی از مردم غیر نظامی و کشاورزان به اسارت ارتش عراق در آمدند و سال‌ها در اردوگاه رمادیه، انواع محرومیت‌ها، شکنجه‌ها و تحقیرها را تحمل کردند. داستان زندگی اسیران در اردوگاه رمادیه بخشی از دردناکترین و تلخترین سرنوشت‌های هموطنانمان در تاریخ معاصر است، اکنون پس از گذشت ۳۰ سال از خاتمه جنگ، هنوز بازسازی‌ها به‌طور کامل انجام نشده‌است.

سوم: در شهر سرپل‌ذهاب که ۸۵ هزار جمعیت دارد، کارخانه یا کارگاه‌های بزرگ و فعالیت‌های کار آفرین وجود ندارد، ازاین‌رو جوانان برای تامین هزینه‌های زندگی راهی شهرهای بزرگ می‌شوند و به‌کارهای شاق تن در می‌دهند و یا اگر امکان مالی داشته باشند به کشورهای اروپایی یا کانادا پناهنده می‌شوند، رهبر مذهبی یارسان به فرماندار اعتراض کرده که بعلت بی‌کاری، پسران جوان ما شهر را ترک کرده‌اند و دختران ما امکان ازدواج را از دست داده‌اند.

چهارم: یکی از علت‌های  اینکه رژیم توجهی به رشد اقتصادی این منطقه ندارد کینه دیرینه‌ای‌است که از آغاز انقلاب از مردم این منطقه دارد، در ماه‌های اولیه انقلاب، شهرهای سرپل ذهاب و کرند پایگاه نیروهای، چپ بوه‌یژه سازمان فدایی بود و ستاد سازمان در شهر کرند مستقر بود و بیشتر جوانان با شور و هیجان انقلابی، هوادار سازمان فدایی بودند و مردم شهر و روستا برای حل مشکلات خود به‌این ستاد مراجعه می‌کردند، در انتخابات مجلس خبرگان که تمام سازمان‌ها و احزاب سیاسی در آن شرکت داشتند، کاندیدای سازمان فدایی در استان کرمانشاه، رفیق «سیروس ماوایی» تمام آرای دو شهر کرند و سرپل را کسب کرد، این نتایج برای حاکمیت جمهوری اسلامی خوشایند نبود و به‌تدریج، بر امنیتی کردن منطقه افزود.

پنجم: وقوع زلزله در سال گذشته نیز بر مشکلات مردم منطقه افزود، با تمام کمک‌های مردمی، هنوز بخش زیادی از شهر سرپل ذهاب و روستاهای اطراف آن  بازسازی نشده و همچنین بیشتر خانه‌ها، مدارس و درمانگاه‌ها نیز باز سازی نشده‌اند، و بیشتر مردم هنوز در چادرها زندگی می‌کنند، که در زمستان‌ها از باران و سرما رنج می‌برند و در تابستان‌ها در معرض خطر مارزدگی و عقرب زدگی قرار دارند.

در مراسم روز اربعین، رژیم برای تبلیغ قدرت نمایی و برای رقابت با مراسم حج و دولت عربستان سعودی و ادعای توانایی بسیج کردن مردم، میلیاردها تومان را هزینه راه‌پیمایی اربعین کرده است که با یک‌صدم این بودجه می‌توان تمام مناطق زلزله‌زده را بازسازی کرد، اما رژیم مسولیتی در برابر مردم این شهر که اقلیت مذهبی وقومی هستند احساس نمی‌کند.

طی ۸سال، جنگ ، مهمترین شعار رژیم این بود که راه قدس از  کربلا می‌گذرد، اما این شعار با کشته شدن ده‌ها هزار انسان که هیچ‌گونه دخالتی در ایجاد جنگ نداشتند و ویرانی بخشی از سرزمین‌مان و هزینه میلیاردها دلار تخقق نیافت، اما اکنون مردم محروم سرپل ذهاب با چشمان حسرت زده  خود مشاهده می‌کنند که چگونه راه کربلا از سرپل ذهاب فقر زده می‌گذرد و ثروت ملی به‌جای هزینه برای باز سازی و زدودن فقر هزینه ساختن ورونق کربلا می‌شود.

«یداله بلدی»

اشاره: مسوولیت محتوای نوشتارها و مقاله‌های ارسالی، بر عهده نویسنده است و گذار (سامانه دموکراسی و داد)، دیدگاه‌ها و آرای مطرح شده در محتوای مطالب را ارزش‌گذاری نمی‌کند. هدف این سامانه مهیا کردن تریبونی آزا برای بیان آرا و دیدگاه‌های مختلف در راستای گذار از حاکمیت اسلامی‌به دموکراسی است.

برای ارسال مقالات، نظرات و نوشته‌های خود با آدرس زیر در تماس باشید:

gozaarnet@gmail.com

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

چهار × 4 =