نامه سرگشاده جمعی از زندانیان سیاسی در خصوص قتل علیرضا شیرمحمدعلی

ده تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر با انتشار نامه‌ای سرگشاده نسبت به قتل علیرضا شیر محمدعلی واکش نشان داده و از خانواده ایشان و همه وجدان‌های بیدار خواسته‌اند که نسبت به این موضوع و احقاق حقوق ابتدایی و انسانی سایر زندانیان سیاسی گمنام در زندان‌های سراسر کشور سکوت نکنند.

شب دوشنبه ۲۰ خردادماه ۹۸،علیرضا شیرمحمدعلی، ۲۱ ساله  زندانی سیاسی به دست دو زندانی مواد مخدر و قتل عمد در  تیپ یک اندارزگاه ۱۱ زندان تهران بزرگ (فشافویه) به قتل رسید.

روز چهارشنبه  ۲۹ خردادماه ۹۸، ده تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر به نامه‌های آرش صادقی، ابراهیم فیروزی، پیام شکیبا، حسن صادقی، سعید شیرزاد، سعید صفایی، سعید ماسوری، مجید اسدی، محمد بنازاده، امیرخیزی و محمد علی منصوری در نامه ای سرگشاده با خانواده علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی به قتل رسیده در زندان تهران بزرگ ابراز همدردی کردند.

در قسمتی از متن این نامه آمده است: «این زندانی سیاسی اولین و آخرین نمونه این‌گونه قتل‌ها نبوده است. چندی پیش همبندی سابقمان وحیدصیادی نصیری به دلیل اعتصاب غذا و بی توجهی مسئولین زندان قم نسبت به خواسته‌های به حقش مظلومانه جان باخت و علیرضا نیز با وجود این‌که ده‌ها روز را در اعتصاب غذا به سر برده بود نهایتا در قتلی کاملا مشکوک جان باخت.

متن کامل این نامه که جهت انتشار نسخه‌ای از آن در اختیار کمپین قرار گرفته در ادامه می آید:
“هرشب ستاره‌ای به زمین می‌کشند و باز  این آسمان غم‌زده غرق ستاره‌هاست

هفته گذشته در روز ملاقات خبر قتل علیرضا شیرمحمدعلی و تصور مادری سیاهپوش و عزادار که عزیز دربندش در زندان به قتل رسیده وجودمان را اندوهگین کرد. قتل این زندانی سیاسی اولین و آخرین نمونه اینگونه قتل‌ها نبوده است. چندی پیش همبندی سابقمان وحید صیادی نصیری به دلیل اعتصاب غذا و بی توجهی مسئولین زندان قم نسبت به خواسته‌های بحقش مظلومانه جان باخت و علیرضا نیز با وجود اینکه دهها روز را در اعتصاب غذا به سر برده بود نهایتا در قتلی کاملا مشکوک جان باخت.

برای ما زندانیانی که خود مدتی در بندهای عادی و حتی انفرادی زندان بوده‌ایم کاملا واضح است که باز بودن در سلول‌های انفرادی برای زندانیان ممنوع است چه برسد به همراه داشتن تیزی و چاقو در سلول انفرادی!!!.

و همینطور ادعای سراسر کذب سازمان زندانها در توجیه این قتل و منکر شدن نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی در بین زندانیان جرایم خطرناک، درحالیکه هم اکنون دهها زندانی سیاسی دیگر از جمله اسماعیل بخشی، امیر امیرقلی، جعفر عظیم زاده و … در زندان اوین و خانم‌ها منیره عربشاهی، یاسمن آریانی، صبا کردافشاری، شکوفه یداللهی، سپیده مرادی، الهام احمدی، مرضیه امیری، عاطفه رنگریز، ندا ناجی، سپیده قلیان و … در زندان قرچک و نیز دهها تن از دراویش گنابادی، سهیل عربی، اکبر باقری و … در زندان فشافویه و دیگر زندانیان سیاسی محبوس در اکثر زندانهای شهرستانها سند رد ادعاهای کذب مطرح شده از طرف مسئولین سازمان زندانها می‌باشد. ادعاهای کذبی که در طول تمام این سالیان در پی مرگ زندانیان سیاسی همچون زهرا کاظمی، اکبر محمدی، ولی الله فیض مهدوی، عبدالرضا رجبی، امیدرضا میرصیافی، هدی صابر، ستار بهشتی، شاهرخ زمانی، سارو قهرمانی، سینا قنبری و … مطرح شده است.

لذا ما تنی چند از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج ضمن ابراز همدردی با خانواده این عزیز جانباخته که همچون قتل دولتی برادران سربدار و سرافرازمان زانیار و لقمان مرادی وجودمان را اندوهگین کرد از خانواده وی و تمامی وجدانهای بیدار درخواست داریم که برای پایمال نشدن خون علیرضا و احقاق حقوق ابتدایی و انسانی سایر زندانیان سیاسی گمنام در زندانهای سراسر کشور سکوت نکنند و بجای تقلیل و انحراف ماجرا به یک درگیری عادی بین دو زندانی، خواهان مجازات آمرینی باشند که این قتل را علیرغم اعتصاب غذا و درخواستهای مکرر آن جانباخته برای انتقال به بند زندانیان سیاسی در زندانی دیگر، از پیش، زمینه‌سازی و برنامه‌ریزی کرده بودند.

آقای شیرمحمدعلی در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۷، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و توسط قاضی صلواتی رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب بابت اتهامات “توهین به مقدسات”، “توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی”، “توهین به رهبر انقلاب” و “تبلیغ علیه نظام” به ۸ سال زندان محکوم شد.

آقای شیرمحمدعلی به همراه به برزان محمدی شهروند ۴۱ ساله اهل سروآباد کردستان در اعتراض به وضعیت نامناسب نگهداری در این زندان و درخواست انتقال به زندان اوین  از روز ۲۳ اسفند ۹۷ دست به اعتصاب غذا زده بودند.

این دو زندانی سیاسی در یادداشتی دلیل اعتصاب غذای خود را نبود امکانات و نداشتن امنیت جانی عنوان کرده و درقسمتی از این یادداشت نوشته بودند که اعتصاب غذا کرده‌ایم تا با این روش به بودن خود در اینجا اعتراض کرده باشیم؛ ولی سلامت جان ما هیچ اهمیتی برای عوامل زندان و روسای آن ندارد؛ در این زندان حقوق انسان‌ها فاقد اهمیت است و این امر باعث به وجود آمدن مشکلات عدیده ازجمله مریضی و مرگ‌ومیر مددجویان می‌شود. با توجه به شعارهای آزادی بیان و حقوق شهروندی انسان‌ها به کدام مرجع باید حرف‌های خود را اعلام کنیم تا مسئولین مربوطه به خواسته‌هایمان رسیدگی کنند. چندین بار تاکنون اعلام کرده‌ایم اما رسیدگی نشده است.

شب دوشنبه ۲۰ خردادماه ۹۸،علیرضا شیرمحمدعلی، در تیپ یک اندرزگاه یازده زندان فشافویه، توسط دو زندانی به نام‌های «خلیل زاده»، متهم به حمل و نگه‌داری مواد مخدر و «شجاع زاده»، متهم به قتل عمد و محکوم به اعدام، با چاقو از ناحیه شکم و شاهرگ به‌شدت زخمی شده و در راه انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داد.

بدون دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

17 + چهار =

خروج از نسخه موبایل