غلام عسگری، فعال کارگری و کنشگر سیاسی با سابقه، در وبینار سراسری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی، یکشنبه ۱۲ آگوست ۲۰۱۸ (۲۱ مردادماه ۱۳۹۷) به بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های انقلاب ۵۷ با جنبش‌های اخیر در ایران پرداخت و نقطه نظرات خود را در این خصوص بیان نمود.
به گزارش گذار (سامانه دموکراسی و داد)، وبینار سراسری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی، با موضوع راهکارهای میدانی برای گذار خشونت پرهیز از استبداد اسلامی به دموکراسی، در جهت حمایت و شرکت فعال ایرانیان خارج از کشور از جنبش اعتراضی برای تغییرات بنیادی در حاکمیت سیاسی، با حضور جمعی از کنشگران مدنی، صاحب‌نظران و فعالان سیاسی، شامگاه یکشنبه، ۱۲ آگوست ۲۰۱۸ (۲۱ مردادماه ۱۳۹۷) ساعت ۲۲:۳۰ به وقت ایران برگزار شد.
غلام عسگری، فعال سیاسی، در نشست وبیناری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی، ضمن گرامی داشت یاد و خاطره‌ی هما سلطانی، رضا اوتادی، فریدون فرخ‌زاد و شاپور بختیار گفت: «آنچه که می‌بایست در تضادها و جنبش‌های سال ۵۷ اشاره کنم این است که در آن سال، جنبش‌ها به این دلیل رخ داد که اکثرا صنفی بودند، ولی امروز با پیام‌هایی که به دستم رسیده و تعدادشان هم زیاد است خوشبختانه نزدیک به پنجاه درصد نیروی آگاه داریم که می‌دانند چه می‌خواهند، هر چند تاسف می‌خورم از اینکه جمهوری اسلامی همان قرارداد گلستان را تکرار کرد و قرداد ننگینی را امضا کرد و امروز سهم ما طی این قرارداد بسیار پایین آمده و از دریای طرفی جنوب کشور هم به چین واگذار شده چرا که رژیم جمهوری اسلامی می‌خواهد به کشورهای عضو سازمان ملل باج بدهد تا بقای خود را حفظ کند.»
این فعال کارگری، در بخش دیگری از سخنان خود در این نشست افزود: «من مشابهتی بین انقلاب ۵۷ با جنبش‌های امروز نمی‌بینم.»
وی اضافه کرد: «دست‌های پشت پرده‌ای از انقلاب مشروطیت ضربه خورده بودند و از سوی دیگر دست‌های پشت پرده با توجه به آنچه در جزیره کوبا، جنگ دو کره، الجزیره و مصر اتفاق افتاد به این نتیجه رسیده بودند که اگر در زمان جنگ سرد به این نتیجه رسیدند که با توجه به وجود آوردن تفکری متحجر و برنامه‌های مختلف این جریان ۵۷ را پرورش دادند و حتی مدارک آن موجود است و شاه با توجه به بیماری‌اش باید برود و با ایدئولوژی مقابل ایدئولوژی بایستند، اما در خیزش دی‌ماه ۹۶ شاهد بودیم که مردم دقیقا می‌دانند چه می‌خواهند و شک نداشته‌باشید که این رژیم رفتنی است.»
غلام عسگری در انتهای سخن گفت: «یک اصلی هست که هر سیستمی ضد خودش را درون خودش به وجود می‌آورد و رژیم هم در واقع ضد خودش را درون خودش به وجود آورده است و من با خیلی از عزیزان داخل کشور هر روز ساعت‌ها ارتباط دارم و با هم تبادل نظر می‌کنیم و ما هم در خارج کشور باید تبادل نظر کنیمو اتحاد را برقرار کنیم و امیدوارم این اتحادها هم در داخل کشور هم خارج کشور صورت گیرد.»
غلام عسگری، از فعالان کارگری باسابقه ایران هم‌اکنون در تبعید به سر می‌برد، سال‌ها به عنوان کارگر و ناظر در دوره پهلوی و نیز جمهوری اسلامی، در شرکت‌ها و کارگاه‌ها و کارخانه‌های صنعتی ایران از جمله پتروشیمی ماهشهر، پتروشیمی رازی، صنایع فولاد اهواز، نیروگاه رامین اهواز، نیروگاه زرگان اهواز، کارخانه‌ی قند دزفول، پتروشیمی تبریز، نیروگاه زرند کرمان و مسکن‌سازی اهواز مشغول به کار بوده است.
این فعال کارگری که در فاصله سال‌های ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰ مسئول “شورای کارکنان مجتمع فولاد اهواز و شرکت‌های تابعه و وابسته” بوده است. او همچنان به فعالیت‌های سیاسی و حقوق بشری خود در حوزه کارگران، پس از تبعید اجباری و خروج از کشور به صورت موثر ادامه داده است.
گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی با مدیریت رضا بدیعی، گفتمانی با شرکت و حضور تلاشگران دموکراسی‌خواه و مدافعان حقوق بشر است که در راستای بررسی راهکارهای گذار از حکومت اسلامی به دموکراسی، در دومین و چهارمین یکشنبه هر ماه به صورت اینترنتی برگزار می‌شود و جمعی از کنشگران سیاسی و مدنی و مدافعان حقوق بشر ایرانی ضمن تبادل نظر و همفکری، درباره هماهنگی کنش‌ها و یافتن راهکارهای استقرار دموکراسی در ایران در این نشست‌ها همراهی می‌کنند.
در ادامه فایل صوتی و تصویری مربوط به بخش‌هایی از سخنان غلام عسگری، در جریان نشست وبیناری گذار یکشنبه ۱۲ آگوست ۲۰۱۸ (۲۱ مردادماه ۱۳۹۷) آمده است. (ضمنا فایل‌های مربوطه را از تلگرام و اینستاگرام گذار نیر دنبال کنید.)