نویسنده: یدی بلدی
پس از 12 روز که مردم بی دفاع میهن مان در معرض خطر بمباران رژیم صهیونیستی بودند و صدها خانواده که هیچ نقشی در جنگ آفرینی نداشتند براثربمباران های هواپیما های رژِیم صهیونیستی عزیزان خودرا از دست دادند. روز سه شنبه سوم تیرماه آتش بس بین دو حاکمیت جنگ افروز و انسان کُش آغاز شد و تا حدودی نگرانی مردم کاهش یافت ، اما باز هم همزمان با اذان صبحگاهی سه نفر کولبر زحمتکش را به اتهام واهی جاسوسی برای اسرائیل به جوخه اعدام سپردند در این هفته تاکنون شش نفر از شهروندان به اتهام جاسوسی برای اسرائیل اعدام شده اند. افزون بر این اعدامها از روز اول بمباران ها که رژیم از خیزش اعتراضات مردمی در هراس بود آغاز به دستگیری معترضان کرد و تاکنون صدها نفر دستگیر شده اند. فقط در شهر مهاباد 10 نوجوان زیر 18 سال دستگیر شده اند اعدام ها و دستگیری ها در تهران و دیگر شهرها و بازرسی های بیشتر در مبادی شهرها و برخورد خشونت بار مامورین و بسیجی ها با جمع ها درخیابانها نشانگر ایجاد فضای رعب و هراس در جامعه و سرکوب شدید تر دگر اندیشان است .بدیهی است اعترافات شش نفر هموطن در زیر شکنجه های وحشیانه که ناچار جاسوسی را پذیرفته اند فاقد ارزش میباشد احکام دادگاهها نیز بدون در نظر داشت حتی قوانین خود جمهوری اسلامی صادر شده زیرا این سه نفر کولبر به نامهای ادریس الی، رسول احمد محمد و آزاد شجاعی درسال 1402 به جرم قاچاق مشروبات الکلی در زندان بودند و در این دوسال اتهام جاسوسی نداشتند، محسنی اژه ای رئیس قوه قضائیه اعلام داشت:”ما دیگر پرونده ها را دردوماه مورد بررسی قرار نمیدهیم بلکه سریعا رسیدگی خواهیم کرد.” این عبارت جمله معروف لاجوردی جلاد را بخاطر میاورد که در روز 31 خرداد سال 60 اعلام داشت: ” هرکس را در تظاهرات دستگیر کنیم بلافاصله اعدام خواهیم کرد ودرنگ نخواهیم کرد”. افکار عمومی به خوبی آگاه است که یک شهروند معمولی هیچگونه اطلاعاتی از مسائل درونی سازمانهای مهم و حساس دولتی مانند وزارت اطلاعات وسپاه پاسداران و دیگر ارگانهای وابسته ندارد که بخواهد دراختیار اسرائیل یا دیگر کشورها قرار دهد بقول زنده یاد نوید افکاری: “رژیم برای طناب اعدام دنبال گردن میگردد”. دستگیری رئیس میز اسرائیل در وزارت اطلاعات نشانگر این واقعیت است که جاسوس درمیان دستگاههای خود حاکمیت است نه درمیان شهروندان و کولبران زحمتکش. چنانکه در 12 روز بمبارانها باز هم این واقعیت را آشکار کرد که جاسوسان درمیان خود حاکمیت بودند. هرچند اسرائیلی ها از آخرین دستآوردهای علمی و همچنین مدرن ترین تجهیزات الکترونیکی برای یافتن اهداف مورد نطر خود استفاده میکردند اما مسلما افرادی از میان خود رژیم در شناسائی هدفها به آنها یاری میرساندند. چنانکه خارج کردن پرونده ها و اسناد پروژه های هسته ای از کهریزک مسلما به برنامه ریزی دقیق و همکاری از درون نیازمند بودکه از شناخت لازم برای این امر برخوردار بودند. از این رو ربودن پرونده ها بدون همکاری افرادی از داخل نظام امکان پذیر نبود. حاکمیت به خاطر سرپوش نهادن به ناتوانی و بی لیاقتی خود در دفاع از کشور و حتی رهبران خود دراین 12 روز تلاش میکند تا ناکامی های خود را با اعدامها و سرکوب ها جبران کند .
کولبران که برای تامین حداقل هزینه های زندگی در”سفر مرگ” با خطرهائی مانند سقوط از کوه ، مورد اصابت قرار گرفتن گلوله پاسداران ، یخ دگی ، دستگیری و زندانی شدن روبرو هستند. مردم مریوان هیچگاه کشته شدن دو برادر کولبر بنام های آزاد وفرهاد 15 و17 ساله را که سه سال پیش درمیان برف مدفون شدند را فراموش نکرده اند. درسال گذشته339 کولبر کشته یا مجروح شده اند. اکنون کولبران که درمیان آنان افراد تحصیلکرده ، ورزشکار و از 12 ساله تا 70 ساله و زنان به چشم می خورند که با اتهام واهی جاسوسی نیز مواجه اند. دستگاه قضائی اینک به احکام فوق ارتجاعی خود مانند مفسد فی الرض ، محارب با خدا و رسول خدا ، یاغی، یاغی سب النبی ، اتهام جاسوسی را نیز بیشتر از گذشته از سوی قضات جنایتکار برای دگر اندیشان صادر خواهد کرد. رژیم که خود را در ضعیف ترین دوران حاکمیت خود می بیند با ارعاب و هراس افکنی و اعدام می خواهد همچنان به حیات ننگین خود تداوم بخشد و این بار شعار معروف سلطان ارتجاعیون مصباح یزدی “النصر من الرعب ” را بیشتر از همیشه به کار می بندد. افزون برشدت یافتن سرکوب ها فاجعه دیگری مانند سال 67 نیز جان زندانیان را تهدید می کند. اخباری که از زندان ها میرسد حاکی از آزار و اذیت و جابجائی زندانیان است که نشانه نگران کننده ای از درون زندانهاست. وظیفه تمام نیروهای آزادیخواه ومدافعین زندانیان سیاسی است تا با فعالیت خود نگذارند فاجعه سال 67 تکرار شود.